|
|
اتل متل یه مادر
نحیف و زار و خسته
با صورتی حزینو
دستای پینه بسته
بپرس ازش تا بگه
چه جور می شه سوخت و ساخت
با بیست هزار تومن پول
اجاره خونه پرداخت
اجاره های سنگین
خرج مدرسه ما
خرج معاش خونه
خرج دوای مینا
بپرس ازش تا بگه
چه جوری می شه جنگ کرد
یا اینکه بی رنگ مو
موی سیاهو رنگ کرد
بپرس ازش تا بگه
چه جوری می شه جنگ کرد
با سیلی جای سرخاب
صورتا رو قشنگ کرد
وقتی که گفتند بابا
تو جبهه ها شهید شد
خودم دیدیم یک شبه
چندتا موهاش سفید شد
می خوای بدونی چرا
نصف موهاش سفیده ؟
بپرس که بعد بابا
چی دیده ، چی کشیده
یا میره داروخانه
برای دوای مینا
یا که میره سمساری
یا هم بهشت زهرا (س)
یه روز به دنبال وام
مامان میره بنیاد
یه روز به دنبال کار
پیر آدم در می آد
هروقت به مامان می گم
طعم غذات عالیه
مامان با گریه می گه :
جای بابات خالیه
بعضی روزا که توی
خونه غذا نداریم
غذای روزه قبلو
برا مینا می ذاریم
مینا با غم می پرسه :
غذا فقط همینه ؟
مامان با گریه می گه :
بابات کجاس ببینه
وقتی که بیست می گیرم
میاد پیشم می شینه
نوازشم می کنه
نمره هامو می بینه
میگم : معلمم گفت
که نمره هات عالیه
مامان با گریه میگه :
« جای بابات خالیه »
یه بار گفتم مامان جون
این آقا بقالیه
با طعنه گفت :« تو خونه
جای بابات خالیه ؟»
تا حرف من تموم شد
با دست تو صورتش زد
با گریه گفت ای خدا
بی شرفی تا این حد ؟
میگم : مامان راست بگو
اگه بابا دوست داشت
چرا ازت جدا شد ؟
پس چرا تنهات گذاشت
چشم می دوزه تو چشمام
لب می گزه ، می خنده
بیرون میره از اتاق
محکم درو می بنده
رفتم و از لای در
توی اتاقو دیدم
صدای گریه هاشو
از لای در شنیدم
داشت با بابام حرف می زد
چشماش به عکس اون بود
انگار توی گلوش
یه تیکه استخون بود
مرتضی جون می دونم
زنده ای و نمردی
بعد خدا و مولا
ما رو به کی سپردی
خدا می داند اگر پیام شهدا و حماسه های انها را به پشت جبهه منتقل نکنیم گنه کاریم . . .
نظرات شما عزیزان:
برچسب‌ها:
