|
|
با اجازه از شهدای عزیز
می دونم این وبلاگ مال شماست اما چون وجود شما باعث شده من با خیلی ها آشنا بشم دلم می خواد یه چند خطی برای دوستای خوبم بنویسم :
دوستای مهربانم
همون چیزی که مدتها بود ازش وحشت داشتم به سراغم آمد . دیگه تمام شد ، امروز و فردا کردن دانشگاه تمام شد ...تمام تمام ... همه رفتن ما موندیم و تنهایی !!! دیگه به چه بهانه ای بیایم دانشگاه ؟؟؟ این روزا یاد حرفای راویان راهیان میفتم که می گفتن : مکان ها به خودی خود ارزش ندارن ، این افراد هستن که به خاک ارزش و بها می بخشن ، دانشگاه هاتف برام خیلی عزیز بود ، اما الان که بچه ها رفتن می فهمم این دانشگاه نبود که برام ارزش داشت ، تک تک بچه ها بودن ، شاید خیلی وقتها برای دیدنشون آمدن به دانشگاه رو بهانه می کردم ..
کاش یه بار دیگه ، فقط یه بار دیگه همه دور هم جمع می شدیم ؛ خدایا این روزا چقدر حالم بد شده ، همش خودم رو گول میزنم و میگم نه تمام نشده ، بازم وقت هست ، بازم می تونیم همدیگرو رو ببینیم ، خدایا نمی دونم با این دلتنگی چکار کنم ...
انگار شب آخر راهیان دوباره داره تکرار میشه ، اون روزا واقعا دیدار دوباره ای وجود داشت اما الان .............
باورش برام سخته ، بزارید خودم رو گول بزنم شاید اینطور بتونم این روزا رو تحمل کنم ، تا حالا این قدر زاهدان برام دلگیر نشده بود ، تا قبل از فارغ التحصیلی دلم خوش بود به اروی غرب ، اما وقتی فهمیدم اونم منتفی شده حسابی.............
زاهدان ، تو که بی وفا نبودی ، همه از خاک دامن گیرت می گن ، شاید این دامن گیر بودنت دوباره ما رو دور هم جمع کنه ..
نمی دونم الان حال بقیه چطوره ، اما مطمئنم بهتر از من نیست .
از همه دوستای خوبم می خوام خواهش کنم ، اگر من و بقیه رو فراموش کردید ، وبلاگ رو فراموش نکنید و سراغش بیاین ، وقتی اسم شماها رو پایین نوشته هاتون میبینم آروم میشم و برای چند لحظه دوریتون رو فراموش می کنم ..
وای که چه لحظه سختیه ، لحظه ی خدا حافظی ، هنوز یه روزم نگذشته ، اما دلتنگ همه بچه ها شدم ...
دوستای خوبم اگه یه روز قسمتتون شد و رفتید کربلا ، حتما ما رو با خبر کنید و بدونید این خبر میتونه بهترین خبر برای من و بقیه باشه و مشتاقانه منتظر شنیدنش از زبان تک تکتون هستم ...
بخاطر حرفام منو ببخشید ، امیدوارم همیشه سلامت ، شاد و پیروز باشید .
دلم به بهانه همیشگی گریست ؛ بگذار بگرید و بداند هر آنچه خواست ، همیشه نیست!...
یاعلی
خدا می داند اگر پیام شهدا و حماسه های انها را به پشت جبهه منتقل نکنیم گنه کاریم . . .
نظرات شما عزیزان:
عاشق نوشته هات شدم و هرلحظه با خوندن نوشته هات عشقم موجی تر میشه میترسم که آخرشم موجیم کنی، البته از نوع دوست داشتنیش.
فدای تک پلاک اتوبوس شماره 8
موفق و سربلند باشی با همین احساس پاکت
بی زحمت توی آپارات جستجو بزنین راهیان90 زاهدان وبعدش بزارین توی سایت
http://www.aparat.com/v/961903be5a9c7ea73b4af5ef06ae03b3 250280
پاسخ مدیر وبلاگ(عاشق کربلا):سلام ممنون از راهنمایی و همکاریتون؛ ویدیو روی وبلاگ قرار گرفت واقعا عالی هستش. اجرتون با شهدا
يادمان باشد به ياد هم باشيم
شايد سالها بعد در گذر جاده ها بي تفاوت از كنار هم بگذريم
و بگوييم آن غريبه چقدر شبيه خاطراتم بود...
میدونی هیچکس از آینده خبرنداره اما یه حسی بهم میگه بازم دور هم جمع میشیم.خودت میدونی که از هم پاشیده شدن جمعمون همون اندازه که واسه تو سخته واسه منم سخته حتی شاید بیشتر...
اما اینجوری حرف نزن چون بچه هایی که تقریبا دارن سعی میکنن با این مسئله کنار بیان دوباره برمیگردن سرخونه ی اولشون...
گلم؛ هیچکس قرارنیس تنها بمونه.ما همیشه همو داریم همیشه باهمیم حتی اگه از لحاظ مسافتی دور باشیم مهم اینه که قلب هامون همیشه به یاد همه..
این درباره خودم صادقه که همیشه به یاد همه بچه ها هستم اما بخاطر نداشتن دسترسی به نت نمیتونم آپ کنم. نظر نذاشتن یا مطلب نذاشتن رو بحساب بی معرفتی نذار..
اول خدا بعد شهدا رابطه ماها رو باهم جور کردن خودشونم مراقبمونن..
از یادداشت شما خیلی متاثر شدم.خوشحالم از اینکه می بینم هنوز هم آدمهایی وجود دارند که شجاعت و جسارت گفتن بعضی حقایق تلخ زندگی را دارند . فقط می توانم به شما تبریک بگویم که توانسته اید همواره ناملایمات زندگی را...!
اما بدانید سرنوشت شما شبیه سرنوشت خیلی از دور و بری هایتان است.حتی من...
یاالودود
برچسب‌ها:
