|
|
تا غروب اونجا موندم و افتخار نوکریشون نیز نسیبم شد و اونجا رو جارو زدم.
(من به تاکسی گفتم شهدای گمنام؛ اون گفت مدرسه شهدای گمنام، گفتم نه قبور شهدای گمنام، گفت:مزار شهدا، گفتم نه همونجا که یه کوه هست و بالاش یه گنبدی شکل که شهدای گمنام دفنه(آخه قبلا فقط از کنارش رد شده بودم و فقط شنیده بودم که شهدای گمنام اونجاست و اسم خیابونش هم یادم نبود)، گفت: کوهستان پارک رو میگی،گفتم فکرکنم همین که شما میگید هست
ولی خیلی ناراحت شدم، کاش بجای کوهستان پارک اونجا رو با نام شهدای گمنام میشناختند.
دلیل اینکه اجازه ورود هم ندادند این بود که داشتن اونجا رو واسه مراسم عزاداری حضرت فاطمه(س) واسه شب آماده میکردند و اجازه ورود به کسی قبل از ساعت 6 نمیدادند.)
بعد از اونم یعنی شب توفیق زیارت یکی دیگه از شهدای گمنام نسیبم شد که اصلا خیلی برام غیره منتظره بود؛ چون من نمیدونستم یه شهید گمنام داخل دانشگاه سیستان و بلوچستان دفن هست
خدا می داند اگر پیام شهدا و حماسه های انها را به پشت جبهه منتقل نکنیم گنه کاریم . . .
نظرات شما عزیزان:
پاسخ:سلام.انشاا... نصیب شما هم میشه. محتاجیم به دعا
التماس دعا.............
به همه دوستان سفارش میکنم هر شهری که رفتید حتما سراغ شهدای گمنام رو بگیرید و به زیارتشون برید.
عکسای قشنگی گرفتید.
پاسخ:متشكر. عكسا كه قابل شما رو نداره، كاش بوديد و حال و هواش به دلتون مينشست
پاسخ:فکر کنم مشکل از مرورگرتون بوده. بازم امتحان کنید
برچسب‌ها:
